In een draagkrachtberekening wordt bepaald hoe hoog de draagkracht is van ieder.

Netto besteedbaar inkomen per maand
Bijstandnorm
Woonlasten
Draagkrachtloos inkomen
Draagkracht ruimte
Draagkracht

Het is niet altijd mogelijk eenduidig aan te geven of en in hoeverre nevenverdiensten, zoals
overwerk, en bonus en nevenfuncties, mede bepalend zijn voor de draagkracht. Dit
zal van geval tot geval beoordeeld moeten worden. Bij de beoordeling van de vraag of de
onderhoudsplichtige vrijwillig mag stoppen met nevenverdiensten of overwerk zou in
aanmerking genomen kunnen worden of deze nevenverdiensten in mindere of meerdere
mate inherent zijn aan de vervulling van de hoofdfunctie en of deze inkomsten ook al –
structureel- tijdens het huwelijk werden verworven. Bij sterke schommelingen in inkomsten moet zoveel mogelijk het gemiddelde worden bepaald.

Een bonus, een 13e maand, fooien, belaste gratificaties en tantièmes worden zoveel mogelijk bij de draagkrachtberekening in aanmerking genomen. Eventueel ander bruto arbeidsinkomen, zoals een dertiende maand, een veertiende periode, gratificaties, tantièmes en eindejaarsuitkeringen worden bij het bruto arbeidsinkomen geteld, tenzij deze posten een incidenteel karakter dragen.

Bij de te verwachten beschikbare winst dient te worden ingevuld het bedrag dat
de ondernemer, vanaf het moment van de vaststelling van zijn onderhoudsverplichting,
mag worden geacht te kunnen onttrekken aan de onderneming in de zin als hiervoor
omschreven. Dat kan een bedrag zijn ter hoogte van het resultaat voor het lopende jaar
(geschat op basis van de resultaten van de afgelopen jaren), maar het kan ook een
bedrag aan geschatte onttrekkingen zijn, als niet alle of juist meer middelen aan de
onderneming kunnen of zullen worden onttrokken. De omvang van de bedragen dient
zodanig te zijn dat de continuïteit van de onderneming niet in gevaar komt. Het ligt op de
weg van de ondernemer om inzicht te verschaffen in zijn bedrijfsvoering en actuele
financiële positie. Wenselijk zijn niet alleen de stukken waarmee de ondernemer inzicht
kan geven in de bedrijfsvoering in de afgelopen jaren, zoals – in ieder geval de drie
laatste definitieve  jaarstukken over het verleden (met daarin de balans, de winst- en
verliesrekening en toelichting inclusief kasstroomoverzichten, belastingaangiften en –
aanslagen), maar ook stukken waarmee hij zijn verwachtingen voor de toekomst kan
onderbouwen, zoals concept jaarstukken, prognoses, bijvoorbeeld een liquiditeitsprognose, en voorlopige aanslagen.

Wilt u het rapport inzien klikt u dan hieronder.

Rapport Alimentatienormen versie 2018

Uitgangspunt hierbij is dat de gehele berekening wordt uitgevoerd met netto bedragen op maandbasis, waarbij weekbedragen worden omgerekend.

In geval van een hoger inkomen, van inkomsten buiten dienstbetrekking of indien fiscale
voordelen (bijv. bij een eigen woning, partneralimentatie of de levensloopregeling),
bijtellingen, bezittingen die in box III worden belast of specifieke heffingskortingen een
rol spelen, wordt het netto besteedbaar inkomen preciezer benaderd door middel van de
zogenaamde bruto methode. Deze methode brengt de fiscale positie van de betrokkene
in kaart door invulling van een met een aangifte inkomstenheffing vergelijkbaar model.

Het bestaansminimum wordt bepaald door de bijstandnorm, waarmee bedoled wordt het bedrag dat de onderhoudsplichtige bij afwezigheid van eigen middelen van bestaan als bijstandsuitkering zou ontvangen. Dit bedrag is afhankelijk van de (nieuwe) gezinssituatie.

De kosten van de zorgregeling worden bepaald aan de hand van de behoefte en het gemiddeld aantal dagen per week – vakanties meegerekend – dat het kind doorbrengt bij of voor rekening komt van de ouder waar het kind niet zijn hoofdverblijf heeft.

De gedachte hierachter is dat de feitelijke zorgverdeling er toe leidt dat de ouder, waar het kind zijn hoofdverblijfplaats heeft, voor een deel niet in de behoefte van het kind hoeft te voorzien, omdat de andere ouder daar in natura in voorziet in de periode dat het kind bij hem verblijft. Om die reden dalen de kosten die de verzorgende ouder ten behoeve van het kind heeft. Uitgangspunt hierbij is en blijft dat de ouder waar het kind hoofdverblijf heeft de ‘vaste lasten’ voldoet, zoals schoolgeld, contributie voor sport en dergelijke. Net als die ouder heeft de andere ouder kosten gedurende de periode dat het kind bij hem verblijft.

Als vuistregel worden de zorgkosten uitgedrukt in een percentage van de behoefte, hetgeen de volgende zorgkorting oplevert:

5% bij gedeelde zorg gedurende minder dan 1 dag per week
15% bij gedeelde zorg op gemiddeld 1 dag per week
25% bij gedeelde zorg op gemiddeld 2 dagen per week
35% bij gedeelde zorg op gemiddeld 3 dagen per week.

De zorgkorting bedraagt ten minste 5% van de behoefte (tabelbedrag), omdat ouders onderling en jegens het kind het recht en de verplichting hebben tot omgang en in ieder geval tot dat bedrag in de zorg zou kunnen worden voorzien.

Dit begrip geldt alleen voor de partneralimentatie. Als sprake is van eigen inkomen van een onderhoudsgerechtigde en/of van een relatief hoge behoefte en draagkracht, kan het redelijk zijn dat de financiële situatie van partijen nader wordt vergeleken. De expertgroep vindt het redelijk dat de onderhoudsgerechtigde inclusief de partneralimentatie niet meer te besteden heeft dan de onderhoudsplichtige. Met andere
woorden: de onderhoudsgerechtigde hoeft niet in een betere financiële positie te worden
gebracht dan de onderhoudsplichtige. Daarvoor berekenen we bij welk bedrag aan partneralimentatie het besteedbaar inkomen van partijen gelijk is. Eventuele bijzondere niet
verwijtbare en niet vermijdbare lasten aan de zijde van de onderhoudsplichtige en/of de onderhoudsgerechtigde worden meegenomen in de vergelijking. Dit geldt ook voor eventuele
kosten van kinderen, voor zover deze hoger zijn dan een te ontvangen kindgebonden budget
door de betreffende partij. Als voor de onderhoudsgerechtigde dan een hoger bedrag resteert dan voor de onderhoudsplichtige vindt een correctie van de hoogte van de alimentatie plaats en verlagen we deze in beginsel tot een zodanige alimentatie waarbij beide partijen een
gelijk besteedbaar inkomen hebben. Met behulp van een alimentatierekenprogramma kan dit bedrag worden berekend.